"Godzina A"

To chyba jest dar od Boga, fabuła po prostu wpadła mi do głowy, od razu wszystko było poukładane jak puzzle.
Potrzebuję tylko pomocy - czy warto w ogóle próbować to pisać, czy to dobry pomysł a przede wszystkim - czy tego już nie było.
Zaczyna się niepozornie. Główna bohaterka - Anuki - wraz z ojcem czeka na koniec porodu kolejnego dziecka. Anuki ma w tej chwili 14 lat i już nie może się doczekać, kiedy będzie miała upragnioną siostrzyczkę. Oczywiście, wie o tym, ze będzie musiała się nią opiekować nawet jak ta będzie pluć jedzeniem, że będzie trzeba znosić humory małego dziecka, ale... co to za poświęcenie, kiedy wiadomo że będzie miało się siostrę? Anuki zawsze kochała dzieci.
Wtem, do poczekalni wchodzi lekarz i oznajmia, że poród nie został przeprowadzony bezproblemowo, dziecko udusiło się w trakcie.
Od tej wiadomości zaczyna się piekło. Oczywiście cała rodzina jest w długiej żałobie, matka Anuki popada w ciężki przypadek depresji, jest pod obserwacją psychologa. Ojciec doznał szoku, mimo że minęły trzy miesiące od tamtego czasu, do niego ta wiadomość jeszcze nie dotarła. Postanowił jednak, zę w takiej chili powinien być oparciem dla rodziny i wręcz obsesyjnie się wszystkim przejmuje - nie opuszcza żadnej pracy, zawsze pomaga Anuki w lekcjach, jednocześnie martwi się żoną i opiekuje chorą teściową. Nie zwalnia nawet obrotów gdy sam zaczyna podupadać na zdrowiu.
Anuki natomiast udało się (o dziwo) z tym wszystkim pogodzić. Mimo że smutek nie przemija, cciągle zachowuje się tak jak zwykle, przed koleżankami ze szkoły udaje szczęśliwą, jak zwykle jest najlepsza na sprawdzianach i ciągle ma sympatię nauczycieli.
Po pewnym czasie, najgorszy wróg Anuki, jej rówieśniczka z klasy - Chara - zauważa, że ta po szkole nie wraca do domu, tylko gdzieś znika. Chcąc uprzykrzyć jej życie, skrada się za nią.
(i tutaj pytam o pomoc. Wiem ze dzieci które mają np. po 3 miesiące są chowane na cmentarzach. Co z takimi które umarły przy porodzie? Jak na razie, uznajmy ze na potrzeby fabuły niedoszła siostrzyczka Anuki została pochowana na cmentarzu)
Tak więc, Chara skrada się za Anuki i co widzi? Dziewczyna siedzi całymi dniami przed grobem, mówiąc na głos do nagrobka. Nie przejmuje się tym, że często widzą ją inni ludzie, nie zwraca nawet uwagi na nich, gdy ci się z nią witają. Wydaje się być jakby w innym świecie, cały czas mówi do martwej siostry.
Mimo złych planów, Chara postanawia nikomu o tym nie mówić. Bez przesady, nawet odwieczne rywalki nie zrobiłyby sobie czegoś takiego.
Pewnego dnia, Anuki wymyka się z domu, ciągnięta nieznaną siłą. Idzie na cmentarz, a gdy dochodzi do grobu, widzi pękniętą płytę nagrobka a w środku znajduje nie ciało siostry, lecz... Niebywale piękną, dorosłą kobietę. Na oczach czternastolatki, kobieta bierze swój pierwszy oddech. Istota rzuca się na Anuki i zadaje jej cios w rękę, po czym zostawia mdlejącą Anuki i oddala się od cmentarza.
Następnego dnia, Chara znajduje Anuki na cmentarzu i przynosi ją do swojego domu. W międzyczasie, trzy blizny na dłoni układają się w kształt litery "Z".
Kierowana litością Chara pomaga swej rywalce znaleźć informacje na temat znaku. Okazuje się, że jest to pewnego rodzaju klątwa - co jakiś czas, litera zmienia się. Co kilkanaście, kilkadziesiąt godzin przemienia się w inną literę, stopniowo zbliżając się do A. Gdy litera A zniknie, Anuki umrze.
Jak udaje im się wyczytać, istota która zrobiła to dziewczynie zwie się Nienarodzoną - rodzaj demona, dziecko które nigdy się nie narodziło. Jeśli Anuki uda się ją zabić, 'odliczanie' blizny zatrzyma się, jeśli natomiast nie uda się, demonka zmieni się w swoją prawdziwą postać - w dziecko jakim byłaby, gdyby nie umarła przed narodzeniem.
Co zrobi Anuki? Czy Chara zgodzi się jej pomóc, czy zostanie z daleka? Która z dwóch sióstr przeżyje?
Oto są pytania, które rozwiążę, jeśli to napiszę ; ]
Teraz pytanie do was - (mam nadzieję że udało wam się zrozumieć o co w ogóle w fabule chodziło - piszę na szybko, byleby to uwiecznić) Czy warto się tym zająć? Jeśli tak, to co zmienić? Czy nie robię z tego zbyt wielkiego Heroica?

Post został pochwalony 0 razy

(i tutaj pytam o pomoc. Wiem ze dzieci które mają np. po 3 miesiące są chowane na cmentarzach. Co z takimi które umarły przy porodzie? Jak na razie, uznajmy ze na potrzeby fabuły niedoszła siostrzyczka Anuki została pochowana na cmentarzu)
Są chowane, są. W końcu to człowiek. Ale jeśli się mylę, niech ktoś mnie poprawi. Ale jestem prawie na 100% pewna.

Czy nie robię z tego zbyt wielkiego Heroica?
Ja bym tego Heroickiem nie nazwała. Wink

emonka zmieni się w swoją prawdziwą postać - w dziecko jakim byłaby, gdyby nie umarła przed narodzeniem.
Czyli będzie żyć jako człowiek? Dobrze zrozumiałam?

Podoba mi się. Zwłaszcza odliczanie w postaci liter. Imię głównej bohaterki na ,,a'' nie jest przypadkiem? Wink

Pewnie wplączesz w to jakieś ciekawe wątki? Ale ciekawie by było, gdyby tamta demonka (tak ją nazwę Smile

) nie miała jakiś mocy, ale byłaby mniej więcej na równi z główną bohaterką i zrobić z tego ,,burzę inteligencji''. Zawiłości, przebiegłość.
Ale zrobisz, jak zechcesz. Moja opinia Smile

Post został pochwalony 0 razy

yoko napisał:

	Cytat:
	demonka zmieni się w swoją prawdziwą postać - w dziecko jakim byłaby, gdyby nie umarła przed narodzeniem. Czyli będzie żyć jako człowiek? Dobrze zrozumiałam?

Tak, dobrze zrozumiałaś Smile

	Cytat:
	Podoba mi się. Zwłaszcza odliczanie w postaci liter. Imię głównej bohaterki na ,,a'' nie jest przypadkiem?

To akurat było przypadkiem, ale może udałoby mi się wyciągnąć z tego jakieś inne znaczenie XD

	Cytat:
	Pewnie wplączesz w to jakieś ciekawe wątki? Ale ciekawie by było, gdyby tamta demonka (tak ją nazwę ) nie miała jakiś mocy, ale byłaby mniej więcej na równi z główną bohaterką i zrobić z tego ,,burzę inteligencji''. Zawiłości, przebiegłość. Ale zrobisz, jak zechcesz. Moja opinia

Więc tak: oczywiście, nie zamierzam z tej demonki robić jakiejś niezwykle silnej Smile

Wręcz myślałam o tym, że może np. przy literze D te dwie spotkały się i bez żadnej walki, po prostu stojąc na przeciwko siebie i patrząc sobie w oczy, zaczęły rozmawiać. I wtedy czytelnik zaczyna się zastanawiać: Czy obie będą chciały walczyć o swoje życie? A jeśli nie, to która z nich zdecyduje się je poświęcić dla tej drugiej? Jeśli Anuko, to czy będzie miała wystarczająco odwagi, żeby zabić siebie i tym samym wprowadzić swoją rodzinę w jeszcze gorszy stan? A jeśli Nienarodzona zdecyduje się poświęcić, co zorbi Anuko? Pozwoli jej an to, czy zaprotestuje? W końcu kocha swoją siostrę...
Więc myślę, ze może być ciekawie Smile

Post został pochwalony 0 razy

Istota rzuca się na Anuki i zadaje jej cios w rękę, po czym zostawia mdlejącą Anuki i oddala się od cmentarza.
Kocha, ale bije? Smile

Może zrobić tak, żeby ta piękna kobieta miała w sobie duszę niewinnego, kochającego dziecka i jednocześnie demona. Chyba że właśnie tak chciałaś zrobić?

Post został pochwalony 0 razy

	yoko napisał:
	Istota rzuca się na Anuki i zadaje jej cios w rękę, po czym zostawia mdlejącą Anuki i oddala się od cmentarza. Kocha, ale bije? Może zrobić tak, żeby ta piękna kobieta miała w sobie duszę niewinnego, kochającego dziecka i jednocześnie demona. Chyba że właśnie tak chciałaś zrobić?

Miałam na myśli to, że demonica na samym początku będzie opętana, dopiero potem zda sobie sprawę z tego co zrobiła Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Mi się pomysł bardzo podoba. I jak Drea ? Piszesz w końcu ten tekst, bo jestem ciekawy, jak wygląda Very Happy

(i tutaj pytam o pomoc. Wiem ze dzieci które mają np. po 3 miesiące są chowane na cmentarzach. Co z takimi które umarły przy porodzie? Jak na razie, uznajmy ze na potrzeby fabuły niedoszła siostrzyczka Anuki została pochowana na cmentarzu)

Tak, chowa się. Często nawet na takich nagrobkach jest napisane, że "żyła 2 dni", albo "żyła x godzin".

Tutaj mam jedno pytanie - najpierw historia jest z punktu widzenia... Anuki, tak?
A później nagle przechodzi do tej prześladowczyni? O co chodzi, jak to chcesz rozwiązać?

dziewczynie zwie się Nienarodzoną

Był taki horror "Nienarodzony", ale chodziło o coś trochę innego. Mimo wszystko, ten nienarodzony chciał właśnie powstać, zabijając swojego niedoszłego brata, wcielić się w jego postać(czy coś w tym stylu), więc nieco podobnie.

Ja uważam, że może wyjść coś niezłego, ale sam pomysł nie jest - jak dla mnie - najlepszy.
Podoba mi się motyw z blizną i rodzajem odliczania, ale robi się z tego trochę taka pusta, pospieszna historia, trochę jak te wszystkie filmy sensacyjne, gdzie bohaterowie muszą gdzieś dotrzeć, nim cośtam wybuchnie itp.
Nie podoba mi się też motyw... tej przyjaźni antagonistki(tej dręczącej) i głównej bohaterki. Ciut to oklepane i kiczowate. Takie moje zdanie.

Mimo wszystko jednak daję ocenę samemu pomysłowi... 6,5/10.
A to dlatego, że jakoś nie pociąga mnie ta fabuła, jednak jest dość ciekawa, oryginalna.
Jeden tylko problem - obejrzyj sobie Nienarodzonego(jeśli nie znosisz horrorów, to poczytaj recenzje, streszczenia itp. ale zawsze najlepiej obejrzeć samemu). Ewentualnie podobieństwa spróbuj zatrzeć, żeby nie było plagiatu.

Ale - jeśli masz ochotę i zaparcie - do roboty. Przy dużej ilości chęci i odrobiny szczęścia, może wyjść coś na prawdę dobrego.

Powiedz tylko jeszcze - to będzie opowiadanie, czy powieść? Bo jeśli powieść, to jednak trochę za mało tego. A jeśli będziesz rozwlekać, to nie wyjdzie najlepiej.

Takie moje zdanie. Weź pod rozwagę, ale nie bierz jako decydujący głos.

Post został pochwalony 0 razy

Często chowa je się do grobu z kimś z rodziny, często tam gdzie będą w przyszłości rodzice.
Warto, koniecznie, nie wolno Ci zmarnować pomysłu, pisać, a potem 1000 razy poprawiać! Warto pisać.

Aaa, nie zauważyłam, że mi wszyscy odpowiedzieliście, przepraszam *głupio jej*. Już odpowiadam na pytania:
1. Tekst jest w planach, ale jeszcze go nie piszę.
2. Nie sądzę, aby wyszła z tego powieść, myślę, że będzie to raczej dłuższe opowiadanie.
3. Co do przyjaźni 'tej dręczącej' i Anuki, to myślę, że przedstawię to raczej w naturalny sposób - ciągle jakieś tam małe kłótnie między nimi będą. Zobaczę jak to wyjdzie, ale postaram się to przedstawić w nieprzewidywalny sposób ;D

Post został pochwalony 0 razy