Czerwony list ZAKOŃCZENIE

Oto kolejna i za razem ostatnia część mojego wojennego opowiadania, które zostało wyróżnione w ogólnopolskim konkursie literackim.

Wasilewski chwycił broń i wybiegł poszukać niedobitków. Po drodze zobaczył, że część jego armii poniosła klęskę. Na poligonie zostało piętnastu żołnierzy Armii Czerwonej. Gieorgij do-kładnie sprawdził czy nikogo nie ma w ruinach hangaru. Wszędzie było dziwnie cicho i spokoj-nie. Spojrzał w górę, aby zorientować się czy jego snajperzy nadal czekają między skałami. Wszyscy gorączkowo rozglądali się za żywymi Niemcami.
W pewnym momencie zewsząd poleciały granaty. Gieorgij zobaczył to w odpowiednim mo-mencie i zdążył przed nimi umknąć i skryć się w pozostałościach po ich bunkrach.
– Zastawili na nas pułapkę.
Wybuchające granaty zabiły pięciu ludzi Wasilewskiego. Na polu została tylko dziesiątka. Z lasu wybiegło dwunastu Niemców uzbrojonych w MP40-stki. Snajperzy zabili tylko kilku z nich. Reszta dokładnie przeczesywała teren. Zza skał wybiegło trzech ubranych w zielone płaszcze Rosjan. Przeładowali bronie i zaczęli strzelać. Gieorgij w tym samym momencie wybiegł z ruin. Obszedł wroga dookoła.
Ich bronie zahuczały. Na ziemię padli prawie wszyscy Niemcy. W pewnym momencie Gie-orgij usłyszał donośny krzyk:
– Uważaj!
Było już za późno. Jedyne co zdążył to odwrócić głowę. Potem coś go zamroczyło. W jego ciało wbiły się dziesiątki pocisków wystrzelonych przez biegnących w jego stronę niedobitków. Wszystko działo się tak szybko. Wasilewski padł na plecy. Przed zamknięciem oczu zobaczył krople deszczu lecące z nieba.
Zupełnie jakby tam na górze, ktoś żałował mojej porażki… – pomyślał. Ból w klatce ustąpił, a chwilę później przestał czuć cokolwiek.

Post został pochwalony 0 razy

Zakończenie ciekawe i muszę przyznać, że ma ono wielki potencjał. Szczególnie ostatni wers ma to co powinno mieć idealne zakończenie. Nie pozostawia czytelnika obojętnym na to co przeczytał. Daje do myślenia, z jednym tylko ale ...
Gdyby rozwinięcie tego opowiadania w jakikolwiek sposób odnosiło się to owe puenty, byłoby niemalże idealnie.
Podsumowując całą pracę - widać, że dobrze ją przemyślałeś i napracowałeś się. Co do formy nie mam żadnych zastrzeżeń. Słownictwo super (za wyjątkiem małych wpadek raczej stylistycznych), dramatyzm ogółu na poziomie, dobre tempo akcji. Jednak nie chcąc się powtarzać - co moim zdaniem byłoby do poprawki zapisałem pod poszczególnymi fragmentami tekstu.
Oby tak dalej a daleko zajdziesz ...

Post został pochwalony 0 razy

Wiesz, w sumie co do wkładu pracy. To naprawdę dużo czytałem na tematy wojenne, szukałem modeli broni i amunicji oraz charakterystyk ubioru żołnierzy z czasów II wojny światowej. Zrobiłem to po to by dobrze wypaść w świetle oceniających moją pracę i dlatego, że historia tej zimnej wojny od zawsze mnie interesowała i pociągała. Mam w planie zacząć pracę nad kolejnym opowiadaniem tego typu. Utrzymanym w wojennym klimacie.

Post został pochwalony 0 razy

W takim razie jedna uwaga - kiedy np. piszesz, że załóżmy zza drzew wybiegają Niemcy, nie musisz od razu informować, że w dłoniach mają broń typu "jakiegośtam" bo mnie, potencjalnego czytelnika - typowego laika w tym temacie, wprowadza to w pewnego rodzaju dezinformację. Może inaczej - nikt nie lubi jak narrator się wymądrza. Dobrze jest kiedy wszystko wie, ale niekoniecznie musi mnie o tym informować. Musisz pisać tak, żebyś bez podawania mi tych wszystkich "zbędnych informacji" sprawił, że uwierzę Ci na słowo, że Ty to wszystko wiesz ... OK?

Post został pochwalony 0 razy

Musisz podczas pisania być bardzo pewny siebie i swojej wiedzy, ale bez charakterystycznego dla niektórych pisarzy cwaniactwa. Masz sprawić, że uwierzę Ci w każde słowo, które napisałeś, ale bez zalewania mnie wiedzą, którą Ty powinieneś posiadać, a nie ja.
...
To tyle apropos mojego wymądrzania...
Wink

Post został pochwalony 0 razy

Wszystko zrozumiałem, póki co dokończę projekt powieści Smile

Post został pochwalony 0 razy