Poradnik II - YoungWriter

Blokada twórcza

Nie ważne czy piszecie od miesiąca, roku, czy czterdziestu lat, może Was spotkać coś takiego jak blokada twórcza.
Każdy ma gorsze dni. Raz wszystko idzie po naszej myśli, a kiedy indziej wszystko leci nam z rąk i nie jesteśmy w stanie nawet zawiązać sznurówek, czy zapiąć ekspresu bez poważnego uszczerbku na zdrowiu.
W pisaniu też czasem zdarzają się gorsze dni. Niekiedy po prostu… słowa nie chcą płynąć, w naszych głowach jest tylko bezgraniczna czerń i pustka, a palce co chwila mylą rytm, wystukując jakieś bzdury pokroju „ashfaskaflaksdjasd”, zamiast pięknego opisu przyrody;)

Cóż wtedy począć?
Odpocząć.
Tak, to takie proste. Najczęściej wystarczy po prostu wzięcie wolnego dnia, odpoczęcia od pisania, poczytania książek, albo odmóżdżeni się gdzieś w Internecie, albo pykając w gry. Każdy spędza swój wolny czas tak jak lubi.
Ważne jest, by taka przerwa nie trwała zbyt długo. Bo jeden dzień można przeboleć, ale dwa, trzy, tydzień, czy monstrualny miesiąc zwyczajnie nie może się przydarzyć.
Wtedy nasze umiejętności pisarskie lecą na łeb, na szyję i gdy zdecydujemy się coś napisać po miesiącu przerwy, będziemy baaaardzo zawiedzeni.

Jeśli odpoczynek nie pomaga, trzeba wyciągnąć ciężkie działa i zacząć walczyć z blokadą samemu.
Najpierw coś delikatnego – otwórzcie okno, wpuścicie trochę świeżego powietrza. Zróbcie parę przysiadów, brzuszków, pompek, pajacyków… po prostu chwila ćwiczeń. Można też wybrać się na spacer, albo wycieczkę rowerową – to również dobry moment na obmyślenie fabuły.
Pobudźcie układ krwionośny i nerwowy do pracy. Być może mózg wcale nie chce się brać do roboty – musicie mu wyperswadować takie głupie pomysły.
Siadajcie do pisania. Pomogło?

Jeśli nie, to mamy do czynienia z Blokadusem Maksimusem, który nie wynika z naszego lenistwa, niedokrwienia, czy gorszego dnia, ale z… czegoś. Nie mam pojęcia czym jest to coś
Wtedy trzeba się zastanowić czy nie za wiele od siebie oczekujemy.
Jest w naszym umyśle pewien gość. Nazywa się Pan Krytyk.
Pan Krytyk to świetny gość, jeśli chodzi o ocenę pewnych wrażeń, korektę tekstów, oraz wymyślanie nowych pomysłów, jednak podczas pisania potrafi nieźle nabroić.
Wystarczy, że zrobicie głupią literówkę (zdarza się), napiszecie niezbyt genialne zdanie, czy też nie spełnicie do końca swoich oczekiwań, Pan Krytyk przyjdzie i nad rozdmucha dany problem, że po chwili będziecie tylko bujać się miarowo w kącie, ze strużką śliny skapującą z ust i miarowo powtarzanymi słowami „Jestem beznadziejny, BEZNADZIEJNY!”.

Nie dopuście do tego. Nie tylko dlatego, że ślinienie się i bujanie w kącie jest nieestetyczne.
Musicie zawalczyć ze swoim krytykiem i wyciszyć go do momentu robienia korekty. Podczas pisania tylko przeszkadza (nie zawsze, ale ma tendencję do wyolbrzymiania faktów.

Przede wszystkim nie powinniśmy oczekiwać od siebie zbyt wiele. Nasz tekst nie musi być od razu najlepszym tekstem świata. Nie musi być nawet najlepszy na jaki nas stać. Sporo rzeczy można poprawić podczas korekty, może nawet zdecydujecie się na dodanie czegoś do skończonego opowiadania/powieści/czegokolwiek.

Ale ponad to trzeba chyba zwyczajnie chcieć pisać.

Są ludzie, którzy w ogóle negują istnienie blokady twórczej. Cóż, ja tam w nią wierzę, jednak nie wyobrażam sobie jej jako olbrzymiego bloku skały, którego nie można obejść, a raczej jakiejś drobnej wskazówki, że robimy coś źle. Warto się nad tym zastanowić, kiedy następnym razem spotka nas ukochana blokada.

Oby nigdy nam się to już nie przydarzyło!

Graphoman

Post został pochwalony 0 razy