Do bani.

Bania to w mojej gwarze dynia. Czy mój dzisiejszy dzień jest do dyni? Nie. Jest do dupy.
Mam blokadę, która skutecznie hamuje wszelkie twórcze działania. Nawet czytanie ze zrozumieniem sprawia mi dziś trudność.
Poddaje się.
Może to kwestia tych śmiesznych biorytmów? Mam wrażenie, że ta niedziela nie jest moim dniem na wysiłek intelektualny. Czuję, że marnuję czas.
A może znacie jakieś ćwiczenia na pobudzenie szarych komórek?

Post został pochwalony 0 razy

Hmmm...
Powiem tak: Zdarza się, więc można przeczekać, bo mija zawsze.

A jeśli wolisz działać natychmiast(też bym wolał), co się chwali, to polecam muzykę.
Posłuchać najpierw czegoś, co się lubi, później może coś bardziej klimatycznego, pasującego do tego, co chcemy pisać, albo ogólnie robić.

Położyć się, zamknąć oczy i nie myśleć o niczym, pozwolić myślom galopować po stepach nieskończoności;) Rozluźnić się.

Wreszcie można popisać coś kompletnie luźnego, oderwanego od innych zajęć.
Usiąść przed świeżym dokumentem, albo czystą kartką i pisać wszystko, co przyjdzie na myśl.
Szczególnie pomaga, jak się ma kilka zaczętych tekstów i nie wiadomo w co ręce włożyć.

Można się też pomodlić. Ja bym to chyba w ogóle przed wszystkim innym zrobił, ale wiadomo, ludzie różnie do tego podchodzą.

Czytanie też dobra sprawa, ale jak mówisz, że i to Ci dziś nie wychodzi, to może nie pomóc.

Albo, jak pisałem na początku - przeczekać. Tylko żeby zapału nie stracić, jak by się to dłużej niż o dzień przedłużało, bo kompletnie zaniechać wszystkiego nie można...

Kombinuj i raportuj postępy;)

Powodzenia

Post został pochwalony 0 razy

Takie blokady zawsze, ale to zawsze mijają. Razz

Cierpliwości proszę.

Post został pochwalony 0 razy

Dzięki, jakoś to przeżyję. Jutro też jest dzień. Muzyka to dobry pomysł - łagodzi obyczaje, a ja właśnie nakrzyczałam na siostrę.

Post został pochwalony 0 razy

Znam jedną, bardzo dobrą metodę na pobudzenie szarych komórek. Trzeba sobie trochę dotlenić więc zamykamy grzejniki i otwieramy okno na jakieś 10 do 15 minut. Potem kładziemy się na łózko unosząc wysoko nogi, ponad poziom głowy, która sobie swobodnie zwisa na brzegu materacu (czy co tam macie na wyrku).

Post został pochwalony 0 razy

Cóż, najlepsza jest bezsprzecznie modlitwa. Ale to trzeba umieć, więc już zależy od osoby.

Ja jeśli tak mam, to zwykle stosuję dwie metody: jak pisał Self - cierpliwość, cierpliwość i jeszcze raz cierpliwość. Opłaca się, bo wtedy zazwyczaj pojawia się moment zrywu i nadrabiamy stracony czas (to znaczy bywa tak u mnie, nie wiem, jak to mogłoby wyglądać u Ciebie).
Druga metoda na pewno trudniejsza: cisnąć do bólu. Po prostu jak coś nie wychodzi, to robisz to. Jeszcze więcej i z większą determinacją się starać. Ja to mówię na podstawie pisania głównie. Po prostu pisać, pisać, pisać... itd. Cały czas, jak najwięcej czasu.

Z tym że tutaj takie pisanie na żywioł, jak my to nazywamy zupełnie nie wychodzi. Trzeba podejść technicznie. Plan i szczegółowa realizacja z dokładnym przemyśleniem szczegółów. Najlepiej zacząć coś nowego, bo z reguły bywa, jeśli kto nieprzyzwyczajony, że teksty kijowe powstają.

To tyle ode mnie.