Wicca

Tutaj prośba kierowana głównie do naszej użytkowniczki FrauProfessor.

Mogłabyś jakoś przybliżyć nam (a na pewno mi) swoją religię (z socjologicznego punktu widzenia raczej niestety nie religię, a kult, bądź ruch religijny, ale nie znam danych, żeby ot tak stwierdzić).

Bo kiedyś był u nas na forum jakiś człowiek, co również to wyznawał. W każdym razie, mimo że wiekiem był ode mnie sporo starszy, to porażał swoją pustką intelektualną oraz totalnymi brakami w podstawowej wiedzy odnośnie religii (w tym katolickiej, a nawet ogólnie teologii chrześcijańskiej). Dlatego bym prosił może o jakieś podstawowe informacje, może źródła. Tylko błaga, nie wiki, bo tam to dam radę poszperać ;D

Z góry dziękuję szanownej użytkowniczce.

Oczywiście, z przyjemnością wypowiem się na ten temat.
Jeśli chodzi o źródła to najważniejszym (i jednym z najdokładniejszych) jest [link widoczny dla zalogowanych]
(dla porównania: [link widoczny dla zalogowanych] które również podaje podstawowe informacje o kulcie Wicca, jednak nie jest tak obszerne i dokładne jak pierwsza strona).
Osobiście odradzam wszelkie religijne portale na których wypowiadają się o wicca katolicy - tak, niestety katolicy nie są treściwi w żadnej mierze na temat innych wyznań niż ich rodzime. Mówię to z bólem, ale i nie uogólniam, po prostu mam przykre wspomnienia dotyczące rozmów z "obeznanymi w temacie", którzy zarzucili mi wszystko co możliwe od satanizmu, po moje niemoralne prowadzenie się.

Jednak aby bliżej przybliżyć temat warto zacząć od odpowiedzi na pytanie "czy jest Wicca?"
Wicca jest kultem neopogańskim wywodzącym się prawdopodobnie z Wielkiej Brytanii (nigdy nie zgłębiałam podstaw geograficznych). Najważniejszą dla wyznawców boginią jest Matka. Uosobienie Matki Natury, Ziemi, czystej miłości płynącej z serca matczynej bogini.

Wicca jest religią, która odrzuca całkowicie wiarę w rzeczy podstawowe dla każdego chrześcijanina. Grzech pierworodny, ideę nieba i piekła, pokusy boga i szatana, etc.
Wyznawcy doszukują się w sobie samych mocy, która może ich doprowadzić do naprawdę niezwykłych miejsc (zarówno dosłownie jak i metaforycznie).

Interesującą rzeczą w Wicca jest magia. Kult Bogini opiera się na drobnych obrzędach dziennych, które przybliżają nas do natury, uświadamiają na temat świata.
Naprawdę ciężko mi o tym opowiadać, bo.. to się czuje.

Ale mogę przyznać, że postać czarownicy przy kociołku, jest bardzo bliska idei Wicca. Smile

Post został pochwalony 0 razy

Wielkie dzięki.

Teraz tak...

	Cytat:
	które również podaje podstawowe informacje o kulcie Wicca

Dlaczego raz piszesz kult, a innym razem religia? To rzeczy zupełnie odmienne zarówno z socjologicznego, jak i ogólnie religioznawczego punktu widzenia. Rozumiem, że może być omyłka...

	Cytat:
	Osobiście odradzam wszelkie religijne portale na których wypowiadają się o wicca katolicy - tak, niestety katolicy nie są treściwi w żadnej mierze na temat innych wyznań niż ich rodzime.

Totalna bzdura, ale nieważne. Pewnie masz na myśli ludzi zupełnie nie znających się na rzeczy - ani na własnej, ani na obcych religiach. Czyli po prostu szarych cywilów. Na szczęście są ludzie, którzy się na tym znają - religioznawcy, socjologowie, psychologowie, etnologowie katoliccy, którzy przecież mają się wypowiadać (i tak robią) z empirycznego punktu widzenia. W żadnej mierze teologicznego, czy filozoficznego. Nie wiem na jakie strony zaglądałaś, ale to raczej nic naukowego, nie?

	Cytat:
	Mówię to z bólem, ale i nie uogólniam, po prostu mam przykre wspomnienia dotyczące rozmów z "obeznanymi w temacie", którzy zarzucili mi wszystko co możliwe od satanizmu, po moje niemoralne prowadzenie się.

Współczuję, a zarazem mówię - nie dziw się. Wszystko w Europie (jeśli chodzi o nowe ruchy religijne, sekty, kulty, denominacje nawet) jest wymierzone zupełnie antykatolicko. Że już nie wspomnę o wszelkiej miary ateistach - ludziach bez zupełnego wykształcenia (ani często wiedzy) w danej dziedzinie. Katolicy są pod ciągłą presją, a naśladować Chrystusa nie jest łatwo i często sami bezpodstawnie oskarżamy. Niestety. Przykre realia, ale są.

Chociaż jest wiele źródeł, które o Wicca bardzo źle świadczą. I to poważnych źródeł, bo pisze o nich sam o. Gabriel Amorth, naczelny egzorcysta Watykanu. Mniej więcej tak:
Działa w Stanach Zjednoczonych, rozszerzone później na
skalę międzynarodową, stowarzyszenie WICCA (w tłumaczeniu: Stowarzyszenie
Czarowników i Spiskowców). Ma ono wielu członków, posiada trzy wytwórnie płytowe,
a każda płyta pochodząca z tych wytwórni ma za cel przyczyniać się do demoralizacji i
dezorganizacji wewnętrznej psychiki ludzi młodych. Członkowie WICCA praktykują
satanizm i sami poświęcają się szatanowi. Każda ze wspomnianych płyt opisuje dokładnie
stany duszy, które odpowiadają uczniom szatana, i zaprasza słuchaczy do oddawania mu
chwały, sławy, czci.

Co nie znaczy, że ja Cię za cokolwiek oskarżam, czy w ogóle Twoją religię (czy tam kult, nie znam danych, więc zostawmy to ;D). Po prostu próbuję się trochę tłumaczyć za mój kościół, bo oskarżenia o satanizm, to rzecz bardzo poważna. W moim kościele najpoważniejsza chyba z możliwych na płaszczyźnie religijnym.", bo to oskarżenie wydaje się zupełnie bezpodstawne, choć i nie mnie o tym decydować.

	Cytat:
	Wicca jest kultem neopogańskim wywodzącym się prawdopodobnie z Wielkiej Brytanii (nigdy nie zgłębiałam podstaw geograficznych).

Chyba w USA, ale głowy nie dam... zerknę na wiki ;D
Mój błąd, faktycznie Wielka Brytania.

	Cytat:
	Najważniejszą dla wyznawców boginią jest Matka. Uosobienie Matki Natury, Ziemi, czystej miłości płynącej z serca matczynej bogini.

Ja słyszałem o potrójnej bogini, ale nie wiem, może o to samo chodzi.
Do tego jakiś rogaty bóg z tego co słyszałem.

	Cytat:
	Wicca jest religią, która odrzuca całkowicie wiarę w rzeczy podstawowe dla każdego chrześcijanina. Grzech pierworodny, ideę nieba i piekła, pokusy boga i szatana, etc.

No, przynajmniej mi to normalnie przedstawiłaś, nie to co ostatnio pewien człowiek ;D

	Cytat:
	Naprawdę ciężko mi o tym opowiadać, bo.. to się czuje.

Ponoć któryś z waszych przedstawicieli powiedział, że najważniejszą rolę w Wicca odgrywa kult, rytuały, a nie sama teologia. Prawda to z Twojej perspektywy?

	Cytat:
	Ale mogę przyznać, że postać czarownicy przy kociołku, jest bardzo bliska idei Wicca. Smile

Domyślam się właśnie ;D

Ok, dzięki za wyjaśnienia. Zawsze miło jest się czegoś dowiedzieć.

A właśnie. Jak tam u Was z obrzędowością? Jeśli można spytać, oczywiście. Nie wiem, czy w kultach można ot tak swobodnie rozmawiać sobie na takie tematy. W wielu nie, a w zasadzie chyba w zdecydowanej większości.

Drogi Luxie jeśli chodzi o religię/kult to moj błąd. Pisałam to jednocześnie robiąc różne rzeczy, a dla mnie (nie mniej laika jeśli chodzi o rozróżnienie tych pojęć) to niemal to samo.

Ciesze się że uzupełniłeś moje informacje, a jeśli chodzi o ludzi z którymi miałam związek. No cóż tak było i nie mam zamiaru ukrywać, że katolicy najostrzej do mnie podchodzą.

Bogini matka jest zawsze przedstawiana inaczej, w zależności kto się do niej odwołuje. Choć rzeczywiście są pewne "ustalone" jej postaci.

Jeśli chodzi o obrzędy to przyznam, że nigdy nie miałam nauczyciela, który mógłby mi fizycznie wszystko pokazać, przeprowadzić przez początkową drogę.
Czytałam książki, szukałam w internecie i praktycznie na podstawie tego ustaliłam co należy kiedy robić.

Wytwarzanie kręgu (nie chodzi o fizyczny krążek na ziemi, a o wyobrażenie sobie miejsca w postaci kuli, w którym czujesz się bezpiecznie), modlitwa do żywiołów, opiekunów, czy też samej Matki, nie ma jakiś ścisłych tekstów.
Modlisz się kiedy czujesz potrzebę, kiedy chcesz uzyskać pomoc. Tak mi zawsze mówiono, kiedy próbowałam dopytać innych wyznawców (niestety nie mam fizycznej możliwości się z nimi spotkać).
Są pewne święta, jak przesilenie zimowe, to oczywiste.

Ważna sprawa to zaklęcia. Istnieje i biała magia i czarna, która nie jest wytworem wyobraźni. Osobiście stosuję proste zaklęcia, rytuały, które pomagają w chorobie kota, nieszczęśliwej miłości etc.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Drogi Luxie jeśli chodzi o religię/kult to moj błąd. Pisałam to jednocześnie robiąc różne rzeczy, a dla mnie (nie mniej laika jeśli chodzi o rozróżnienie tych pojęć) to niemal to samo.

To w sumie (w teorii) łatwo ustalić. Można należeć jednocześnie do Was i chodzić do kościoła? W sensie, że brać udział w Waszych rytuałach i jednocześnie być członkiem któregoś z kościołów?
Jeśli nie to bardziej ruch religijny, choć czytając na wiki o hierarchii, to można się za denominacją skłaniać. Ale nieważne. Jeśli zaś można i tu, i tam, to zdecydowanie kult.

Choć granica jest płynna, więc trudno ot tak ustalić.

	Cytat:
	Bogini matka jest zawsze przedstawiana inaczej, w zależności kto się do niej odwołuje. Choć rzeczywiście są pewne "ustalone" jej postaci.

Aha, w takim razie już pojmuję.

Jeszcze raz dzięki za informację.

EDIT
A nie, jeszcze jedno. Tylko to już bardziej osobista sprawa, więc wiadomo, że nie musisz nic odpowiadać. Po prostu jestem ciekaw, co skłoniło Cię do wybrania właśnie tego kultu/ruchu religijnego?

Ostatnio zmieniony przez Lux dnia Pon 12:08, 02 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz

	Cytat:
	A nie, jeszcze jedno. Tylko to już bardziej osobista sprawa, więc wiadomo, że nie musisz nic odpowiadać. Po prostu jestem ciekaw, co skłoniło Cię do wybrania właśnie tego kultu/ruchu religijnego?

Dopiero teraz zauważyłam odpowiedź. O ja spostrzegawcza...
Szczerze mówiąc ciekawość.
I niestety niechęć do wpajanej mi religii (moja rodzina jest bardzo mocno katolicka). Uważam, że zmuszanie mnie od dziecka w wiarę w człowieka, którego ukrzyżowali, jego matkę-dziewicę i Boga, który ma trzy postaci...
To po prostu nie wpłynęło dobrze na moją wiarę.
Można mnie uznać za niewiernego Tomasza. Pragnę dotknąć, poczuć. A obecność Bogini Matki czuć w każdej żywej istocie, bez względu na to czy to człowiek, kot, czy choćby irytująca mucha. Dzięki Wicca można wczuć się w burzę, w wiosenny wiatr. To nie jest kłamstwo. Kiedy stajesz się z tym jednością, można to porównać do upojenia narkotykowego.
Targają tobą sprzeczne uczucia, które naprawdę ciężko jest wyjaśnić.
Właśnie to był pierwszy krok jaki uczyniłam.
Stojąc w prozaicznym kręgu połączyłam się z ulewą (na balkonie, na boso, kiedy teraz na to patrzę było niemal jak w filmie o wiedźmach. Tylko nie miałam na sobie zwiewnej sukni, a jeansy. Pech.) Nigdy nie zapomnę tego co wtedy poczułam. Zupełnie jakby krople mnie unikały, jednocześnie oczyszczając umysł i serce. Nie czułam ich na skórze, a wewnątrz siebie.
I wtedy... wtedy poczułam, ze to jest to czego w życiu szukałam.

Oczywiście były awantury i ciche dni. Ale to już przeszłość, a moja rodzina wyparła moją odmienność z pamięci.

Post został pochwalony 0 razy