No to ja też

Proszę o obiektywną ocenę. Piszcie WSZYSTKO, co uda wam się wyrazić klawiaturą.

SKAZANI

Jak pusto
zimno
i cicho
W lustrze zarys twarzy
zbladłej kredowym smutkiem
Niezdolnej już
do choćby cienia emocji

(tu był jeszcze jeden fragment, który wywaliłam
jeśli ktoś chce, mogę również go podać)

Tęsknota
przekrwiła oczy
Łzom brak sił by płynąć
i zamiast sączyć gorycz
do rzeki świata
rzeki ze źródeł skarg ludzkich płynącej
drążą czarnokrwiste korytarze
w mroku jaskini duszy

Tęsknota
zmroziła wargi
skrzywione brakiem pieszczoty
Kąciki ust jak zwiędłe płatki róż
upadły na twarz
Rozpaczliwie błagają
o powrót
uleciałych chwil
niewyrzeczonych słów
niewymienionych spojrzeń
niezbudowanych wspomnień

Szli naprzeciw siebie
a jednak się minęli
Nie mają za czym tęsknić
więc żałują
że nie było

Zakończenie ma jeszcze trzy alternatywy
myślę że to jednak najlepiej wszystko podsumowuje

Czytam, czytam, a tu nagle wstawka o usuniętym fragmencie. Następnym razem nie psuj klimatu ;]

Bardzo dobrze opisujesz uczucia. Przydałby się 'jakiś' opis czynności postaci na końcu wiersza, który miałby związek z czynnością na jego początku. Jakoś lepiej by pracowała wyobraźnia odbiorcy. Ale tak to dobrze. Mogłabym się przyczepić, ale to by było niezbyt mądre (patrząc na moje własne umiejętności). Pisz dalej, inspiruj się przyrodą, a nie smutkiem. Na smutek mamy czas. Chyba.

Miało być obiektywnie, ale inaczej nie umiem ocenić (/doradzić). Przykro mi.
Jeśli palnęłam głupotę -> pisać.

Post został pochwalony 0 razy

W sumie, ocena nie może być obiektywna Chyba

Dziękuję

Przyczepiaj się!

Ostatnio zmieniony przez Gość dnia Śro 22:13, 06 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz