Pióro w dłoń

Witam... forum polecił mi kolega i jestem, o ile mogę tak stwierdzić, początkującym pisarzem. Próbuję tworzyć jak przyjdzie natchnienie. Przepadam za wierszami, bardziej za prozą, ale chwilowo chwycę się tego konkretnego wątku i wkleję tutaj jeden czy 2 moje wiersze, a od was zależy, czy zbierać będę baty czy pochwały. Piszę na temat snu i jawy, piszę też o drugiej wojnie, jako iż to jeden z mych ulubionych tematów.

Namyśliłem się, i wklejam te dwa wiersze, jeden inspirowany fantastyką, drugi zaś wojną :

" Magia Krwi"

Magia ? Zaiste piękna to sztuka,
potężna w boskiej mocy luka,
wszelkie dziedziny życia dotyka,
nadaje znaczenie życiu czarownika.

Lecz mroczną stronę nie każdy zna -
Magów, których czerwień gna,
magię mroku, ciała, krwi,
której moc wciąż z Bogów drwi.

Widziałem – Miał w ramię wbity nóż.
Pytam – Któż cię tak zranił, któż ?
Sam ciało ranię i duszę,
gdyż własną krwią mury kruszę !

Nie mnie magów kusić do użycia mocy,
uciekłem przeto, pod osłoną nocy.

" Cień Stalingradu "

Pada śnieg, pruszy śnieg,
na firance biały ścieg,
wciąz dobrze pamiętam rodzinny dom,
choć nie wiem, czy wrócę do tamtych stron.

Dzisiaj daleko rzucił mnie los,
me życie rzucono na stos,
Towarzyszu Kapitanie,
na cóż nam pańskie kazanie ?

Rozdano nam broń,
hełm na każdą skroń,
uderza artyleria w oddali,
na tych co w ruinach zostali.

Dwa tygodnie szkolenia,
by spojrzeć w twarz przeznaczenia,
i rzucili nas na barykadę,
przeciw faszystom blokadę.

Stacja kolejowa i ratusz,
daleko głuchy huk katiusz,
Towarzysz Porucznik w okopie,
bukłak podaje – Na zdrowie !

Ogarnął nas Stalingradu cień,
co towarzyszy wycina w pień,
co ojcom każe grzebać dzieci,
samotny płomień w kaplicy świeci.

Zdobyczny gewehr, handgranata,
musimy zwyciężyć, rebiata !
Ruszyliśmy do ataku,
w słabym blasku granatów.

I chociaż do domu wróciłem.
I chociaż wojnę przeżyłem.
Na zawsze odcisnął swą ręką,
na mnie Stalingrad piętno.

Post został pochwalony 0 razy

Wybacz ale jakoś przegapiłem twój temat w dziale "Przywitaj się" Wink

A co do wierszy nie znam się na budowie czy tego rodzaju sprawach więc oceniam samą treść. Wiersz pierwszy dość ciekawy w zasadzie nie ma się do czego przyczepić, nie widziałem jeszcze takiego tematu. W zasadzie obydwa wiersze są poprawne/dobre i myślę że jesteś na dobrej drodze. No ale poczekajmy na opinie bardziej doświadczonych i kompetentnych kolegów.
Powodzenia i weny życzę

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Próbuję tworzyć jak przyjdzie natchnienie.

To w sumie niedobrze... Bo tak czekając na natchnienie zmarnujesz pół życia. Nie mówię, że masz pisać, jak tylko się da. Nie przymuszaj się, ale pisz jak najwięcej, bo taki "okazjonalny twórca", nigdy nie stanie się w niczym dobry... A na pewno zajmie mu to mnóstwo czasu.
Podobnie jednak z tym, który się przymusza, więc znów - jak w wielu przypadkach, jeśli chodzi o pisarstwo - trzeba znaleźć złoty środek.

	Cytat:
	Przepadam za wierszami, bardziej za prozą, ale chwilowo chwycę się tego konkretnego wątku i wkleję tutaj jeden czy 2 moje wiersze,

Chciałbym Ci przedstawić pewnego pana. Nazywa się PAN KROPKA. Wygląda tak "." Możesz go używać zawsze, gdy zaczynasz nową myśl, nowe zdanie. Pisanie ciągiem wcale nie jest takie fajne. Przeciwnie. Kompletnie niezrozumiałe...

Lubisz prozę - to już w sumie dobrze, jak dla mnie, bo na wierszach się nie znam. Więc bardziej miarodajną ocenę dam Ci, jak wstawisz jakieś opowiadanko...

	Cytat:
	a od was zależy, czy zbierać będę baty czy pochwały.

Nie. To zależy od jakości tekstu, proszę pana...

	Cytat:
	Piszę na temat snu i jawy, piszę też o drugiej wojnie, jako iż to jeden z mych ulubionych tematów. Namyśliłem się, i wklejam te dwa wiersze, jeden inspirowany fantastyką, drugi zaś wojną :

Och, dziękuję mistrzu, że pozwalasz mi cieszyć oczy swoimi pięknymi słowami... Ale pozwól mi najpierw przeczytaj. Nie psuj wiersza, bo wiersz właśnie odkrywa się w miarę czytania, zaczyna go poznawać i rozumieć.
Chyba, że jest bez sensu... Ale dla mnie to nie wiersz wtedy...

Do rzeczy!

	Cytat:
	" Magia Krwi"

Trooochę naciągane rymy. Koniecznie chciałeś je wstawić miejscami. Ale ogólnie całość - o dziwo - nie odrzuca tak bardzo, choć wydaje się bardzo... naiwne. Powierzchowne. Dziecinne, może nawet? Na pewno zbyt szybkie, nie pozwalasz się skupić na jednym wątku, tylko gnasz dalej...

	Cytat:
	" Cień Stalingradu "

Nie, to zupełnie mi się nie podobało. Podobnie jak w pierwszym - na chama wpychasz rymy i piszesz jak dziecinną rymowankę, choć tak być nie powinno...
Nie podobał mi się.

Weź jednak pod uwagę, że wierszokletą nie jestem. W ogóle, jeśli chodzi o poezję to niewiele wiem, więc moja ocena nie jest zbyt ważka zapewne.

Może ktoś inny oceni?

Post został pochwalony 0 razy

Cóż, może wygląda nieco nieskładnie. Może to nie jest ładne. Ani za specialnie estetyczne. Ale tak czy owak, jestem z tego dumny!

Patrząc z perspektywy czasu, faktycznie widzę, że są rzeczy, które mógł bym zmienić. Ale w tym konkretnym przypadku, nie chciał bym niczego specialnie zmieniać. "Magia krwi" powstała po rozmowie z jednym kolegą, który lubi rysować i grać w gry online. Narysował maga krwi i pokazał mi swój rysunek, co mnie zainspirowało.

Piszesz, że gnam, zbyt szybko lecę, nie pozwalając się skupić na jednym wątku i że wygląda to nieco powierzchownie, naiwnie. Możesz nieco sprecyzować o co ci dokładnie chodzi ? Oczywiście biorę poprawkę na to, że wolisz prozę. Jednak, jak każdy autor, zwłaszcza początkujący, cierpię na ślepotę i nie dostrzegam własnych, niekiedy oczywistych błędów. Sam z natury też nie przepadam za wierszami, chyba że sam je tworzę. W prostych rymach, AABB, mam upodobanie. Lubię prostotę, a odrzucają mnie skomplikowane zabiegi językowe, oraz białe wiersze.

"Cień Stalingradu" - tak, ten wiersz jest także moim utrapieniem. W tym konkretnym miejscu uzmysłowiłeś mi, że poważny temat jakim była wojna w tym mieście, zepchnąłem do granicy racjonalności. Zdaje się że zbytnio to spłyciłem, i mógł bym odjąć około połowy rymów, jednak, nie będę tego zmieniał. Te wiersze pozostaną takimi, jakimi są. Kto wie ? Może dzięki wam stworzę lepsze dzieła ? Oto jest pytanie...

Zachęciłeś mnie writer, dlatego zamieszczę jeszcze jeden wiersz, który powstał na samym początku, kiedy dopiero zacząłem pisać. Jest on wzorowany na utworze "Czołg" Jacka Kaczmarskiego. Docelowo też miał być piosenką, ale wyszedł wiersz.

" Karabin"

Zamek zimny, lufa czarna,
dzierży mnie soldat radziecki,
huk wystrzału i dola marna,
upada żołnierz niemiecki.

Ja, Karabin, narzędzie podłe,
u ułanów wisiałem przy siodle,
okop widziałem, żołnierzy trud,
gdy ku sobie staną ludzki ród!

Nie mnie moralność, zło lub dobro,
jestem jak ten co mnie trzyma!
Mordercą, katem, zwinną kobrą,
ale to nie jest moja wina.

Ja karabin, przyjaciel żołnierza,
nie wiedziałem co zamierza,
strzał za strzałem i trzask iglicy,
armia stanęła u bram stolicy.

Dżungla wilgotna, wietnamu paszcza,
znowu, kolejna wojna trwa,
znowu zabijam, a żołnierz z płaszcza,
dobywa znów naboje dwa !

Ja, Karabin, zjeździłem świat cały,
szmat drogi, pracy to nie mały,
ale już czas by pokój nastał,
i mnie martwego bez wspomnień zastał.

Post został pochwalony 0 razy

całkiem ciekawie napisane, ale jeszcze długa droga przed Tobą

Post został pochwalony 0 razy