Bajka o smoku gwałcicielu

No więc moją przygodę z tym portalem zacznę od tego. Tekst napisany kiedyś tam na bajkowy konkurs na stronie NF.pl. Miłego czytania.

Za górami, za lasami,
Koło wioski Bobolice,
Żył smok wielki i straszliwy,
Co porywał wciąż dziewice.
Potem gwałcił je brutalnie,
I mordował bez litości,
Chłopi znajdowali później,
Swoich córek białe kości.
I błagali swego króla,
Swego pana jedynego,
Aby zrobił z tym porządek,
Aby zabił gada złego.
Bo dość mieli dupcyngiera,
Co nieludzko był chutliwy,
I na nieruszane panny,
Niczym pies na mięso chciwy.
Król też wielce zatroskany,
Cały zsiwiał ze zgryzoty,
Ciało mu jak w febrze drżało,
I go oblewały poty.
Bo już wielu śmiałków wysłał,
Na śmierć z ręki smoka tego,
Swą teściową ukochaną,
Swego teścia najdroższego.
Inni chętni także byli,
Sami się na bestię rwali,
Umierali zwykle marnie,
Lub w podskokach spierdalali.
Był więc w złotej zbroi rycerz,
Pełen dobra, siły, cnoty,
Lecz gdy ujrzał złego żmeja,
Kałem zbrukał swe galoty.
I spierdzielał w chmurze kurzu,
Tam gdzie leżał jego kraj,
Bo choć miecz miał przeogromny,
To mu brakowało jaj.
Po nim tatar przyszedł z łukiem,
Co ustrzelić chciał bestyję,
Lecz gdy ta go przydybała,
Zaraz mu przegryzła szyję.
I się zdławił biedak juchą,
Co z arterii wystrzeliła,
Dobra passa tatarczuka,
Właśnie dzisiaj się skończyła.
Raz próbował nawet wiking,
Z bardzo ostrym swym toporem.
Jego zwłoki odnaleźli
Potem. Z odgryzionym worem.
Mag też wielki się testował,
Strzelał w gada płomieniami,
Lecz smok dupą się odwrócił,
Zagrał głośno zwieraczami.
Zapłonęły z tyłka gazy,
Czarodzieja podpaliły,
I całego, tak jak stał tam,
W popiół czarny obróciły.

Już się wdarła w Bobolice,
Niewypowiedziana trwoga.
Jedni uciec chcą daleko,
Drudzy modlą się do Boga.
Jeszcze inni własne córki,
W strachu gwałcą też nocami,
Wtedy potwór ich nie ruszy,
Bo nie będą dziewicami.
Aż się znalazł w końcu dzielny,
Heros ponad herosami,
Przywędrował aż z Holandii,
Poruszony legendami,
O złym smoku gwałcicielu,
Co porywa wciąż dziewice,
I na ich niewinnych ciałach,
Zaspokaja swoją chcicę.
Heros ów miał wygląd lumpa,
Co spał w knajpach pod stołami,
Cuchnął strasznie tanim winem,
I stęchłymi fekaliami.
W towarzystwie przybył damy,
Pięknej niczym rzymskie bogi.
Miała przeogromne piersi,
I nieziemsko długie nogi.
Wszystkich którzy ją ujrzeli,
Ogarniała tęga chcica,
Lecz on tykać jej zabronił.
- To dla smoka jest dziewica!
I uwiązał ją do pala,
Zaraz przy jaszczurzej grocie.
Smok gdy tylko ją wywęszył,
Nie mógł oprzeć się ochocie.
Z dzikim, napalonym wzrokiem,
Porwał zaraz co mu dali.
Wciągnął dziewkę w głąb pieczary,
Słychać było jak ją wali.
Jakieś stęki, jakieś jęki,
I pomruki, chlupotania,
Spazmy szczęścia i rozkoszy,
Odgłos seksu uprawiania.
Wtem zaryczał dzikim głosem,
Wypadł blady przed schronienie,
W rękach trzymał swoje własne,
Zgnite strasznie przyrodzenie.
Wnętrznościami zwymiotował,
Krew mu z tyłka poleciała,
Potem konał w wielkich mękach,
Dusza z niego umykała.
Król to widząc zemdlał prawie,
Broda całkiem mu zbielała,
Gdy na jego starych oczach,
Żmeja z życiem się żegnała.
I zapytał z trwogą śmiałka:
- Coś mu rzucił za kobitę?
Rycerz skromnie się uśmiechnął:
- Dałem bestii transwestytę.

Muszę przyznać, że dobrze się rymuje i jest melodyjny. Niestety nie obfituje on w mnogość metafor i puent.

Post został pochwalony 0 razy

A po kiego Ci metafory w takim wierszu? Shocked

To nie Sonety Krymskie tylko głupawa rymowanka Razz

Głupawa ona jest na pewno. Razz

Twój avatar strasznie mnie razi, ale to tylko moja uwaga:P.

Post został pochwalony 0 razy

A mi się podoba. Dowcipne. Tylko końcówka mnie trochę zawiodła. Nie wiem czego się spodziewałem...? Smile

Post został pochwalony 0 razy