Poezja Murphy'ego

Dla treningu postanowiłem nabazgrać coś poetyckiego. Jak wyszło widzicie poniżej.
Będę wrzucał tu co jakiś czas moją "poezję" xD

Szept Żołnierza

Jestem narzędziem.
W rękach ludzi z
wysokich stołków.
Bronią, taką samą
jak karabin który
trzymam w dłoniach.

Jestem narzędziem.
Zdalnie sterowanym robotem
z krwi i kości.
Brak we mnie sumienia.
Ważny jest tylko rozkaz.

Jestem narzędziem.
Eksterminacja moich braci
jest tylko zbiciem
kolejnego pionka
w taktycznym
meczu szachowym.

Jestem narzędziem.
Śmierć to część mego życia.

Ogólnie nie kminię poezji, ale to akurat mi się podobało! Prosimy o więcej Razz

Post został pochwalony 0 razy

A mi kompletnie nie ze względu na treść i przesłanie...

Post został pochwalony 0 razy

Mi treść się podoba, ale nie może ktoś w końcu napisać czegoś z rymami...

Stalowy Orzeł

Przez rozszarpane chmury
z gracją sunie stalowy
orzeł.

Już za chwilkę rozpęta
się burza, jednak
nie wytworzy się ona
w niebieskich przestworzach.

Matka wyprawiająca w ogrodzie
piąte urodziny swojego syna,
spogląda w niebo i widzi
coraz to większe i większe
dziecko stalowego orła
zmierzające ku staremu
mostowi Aioi.

Osatnie co zobaczy to
uśmiech dziecka
rozpływający się
we fali uderzeniowej,
zakończonego sukcesem
Projektu Manhattan.